OSADA

Jeżeli był jakiś pomysł stworzenia takiego miejsca jak Osada, to rodził się w chwilach wzruszenia nad smakiem przyjaźni w czasie spotkań rodzącej się wspólnoty i towarzyszył nam od początku. To zawsze miał być dom, w którym nasz przyjaciel znajdzie ciepło i miłość – poczuje się kimś ważnym i niezwykłym, kiedy straci swoich bliskich.

Terenem pod Osadę Burego Misia było małe, 4,5 hektarowe gospodarstwo w Nowym Klinczu koło Kościerzyny, które zostało zakupione w 1987 roku.

W 1992 roku zamieszkały tu pierwsze Bure Misie z Niedźwiedziami – Roman i Jacek z Magdą i Elwirą. Zamieszkała tu również z nimi rodzina Leny i Jędrzeja, którzy mieli sprawować gospodarską pieczę nad Osadą.

I choć Osada wyglądała dziko i surowo, to jednak powoli zaczęliśmy rozumieć, jak stawać się gospodarzami tego miejsca, o którym jedna z naszych sąsiadek powiedziała reporterce – „ja tam idę jak do raju”.

Żeby nie odmówić Romanowi miejsca po stracie rodziców, zbudowaliśmy w Osadzie dom, który nazywa się Domem Rodzinnym, bo miały w nim mieszkać osadowe rodziny – małżeństwa Burych Niedźwiedzi. Potem kiedy pojawił się Witold, Lodzia, zbudowaliśmy Misiaka – domek typu kanadyjskiego, który można było tanio i szybko postawić.

Dziś gospodarstwo liczy blisko 40 ha powierzchni, w tym 21 ha dzierżawimy. Posiadamy małe jeziorko, stawy rybne. Hodujemy dwie rasy krów, konie, osły, świnie, lamy, owce, kury i pszczoły. Jesteśmy zwyczajnymi gospodarzami o niezwykłych pasjach, które odkrywają w sobie Bure Misie i Bure Niedźwiedzie – mieszczuchy z różnych stron Polski.
Może dlatego, że te pasje są wciąż żywe, jesteśmy skazani na sukces. Uprawiamy ogród warzywny, sad, założyliśmy swoją winnicę.
Na naszym stole oraz w sklepiku osadowym pojawiły się przetwory warzywne i owocowe, miód, jajka, sery, masło, wędliny, półgęski, chleb, a także wino z winogron – owoce naszej pracy.